Тази нощ
искам да съм прищявка,
от недочетена книга,
или пясъчен стълб,
пълен с медни пити,
после ще чакам вятъра
да ме вкуси.
Ще ухая на ручей,
ще те примамя с песен,
знаеш не мога да пея,
ще те разтанцувам,
а ти ще мълчиш
с виновен поглед.
Остани,
имам топли устни,
пръсти от коприна,
косите ми са вероникови,
пълна съм с тишини,
ще ме познаеш
когато
те вдъхна прошепнат и мой.
В градината на ароматите,
ще сме водни лилии...
Няма коментари:
Публикуване на коментар