вторник, 6 ноември 2012 г.

"Аз съм в твоят ден, ти си в моите мисли "

Н. П.

Ще бъде нощ,
а тебе няма да те има...

Ще свети пак звезда на небосклона
луната облак ще закрие,
а тебе няма да те има.

Сама ще съм
загледана в звездата.

Дали за тебе ще тъгувам
или в пространството ще търся
отново пак пустиня и миражи....

Ще бъде нощ...

И влюбени жени ще има,
очакващи
и стенещи от обич,
които пак ще гонят ветровете...

Ще бъда с тях,
но нещо в мене бавно ще изтлява,
като огнище,
въгленче в което няма
и няма да ме има...

И моята надежда
като пометена от взрив ще се удари
в металният отблясък от стомана,
в метежният порой от безнадежност,
за да притихне покрай посребрени клони
и да угасне в някой
мрачен извор
и няма да ме има...

Ще бъде нощ!
Луна ще има!
Сеното юлско ще ухае!
Звездите ще се смеят! 

 А тебе... няма да те има! 


Няма коментари:

Публикуване на коментар